Ik verwonder mij over veel dingen, en zie dat op straat, als ik door Deventer fiets of loop. In de trein of in een winkel. Als moeder van Lotte (6) en Guusje (9) leer ik door de ogen van hen te kijken en beleven we kleine avonturen. Zij hebben ook een vader, mijn partner Bastiaan. Hij is reuze creatief en komt geregeld thuis met ‘buitenkansjes’ van marktplaats, waar hij weer een kunstwerk van weet te maken. Soms krijgt dit een plek in ons huis, soms wordt het weer doorverkocht.
Onze kinderen zitten op de vrije school, waar je leert met hart, hoofd en handen. Allebei zijn wij protestants christelijk opgevoed in een dorp en blijven zoekende. Wij denken dat wij ons geloof meer handen en voeten kunnen geven met hulp van de antroposofie, waar jaarfeesten met aandacht en prachtige rituelen gevierd worden en je de schoonheid van de schepping nog meer leert waarderen. Gelukkig bleek het een schot in de roos voor ons gezin.
Tot een paar jaar geleden was ik maatschappelijk werker en kwam ik bij gezinnen thuis. Nu werk ik bij Nationaal Fonds Kinderhulp als Relatiemanger op de afdeling waar alle aanvragen binnenkomen voor kinderen die opgroeien in armoede. Wij helpen bijvoorbeeld met een fiets, bed, kleding of menstruatieproducten.
Verhalen vliegen mij om mijn oren, het scherpstellen daarvan heb ik geleerd op de theaterschool in Arnhem. Mijn blog bestaat uit oude en nieuwe verhalen. Soms gebaseerd op de werkelijkheid, maar vaak ook fantasie. Schrijven zit in de genen, hoor ik vaak mijn familieleden zeggen. Dat noemen wij de ‘Bubbe genen’. Mijn moeder schrijft al heel wat jaren columns. Mijn ooms en tantes zijn ook echte schrijvers, mijn opa van Urk, ook wel bèbe genoemd, schreef wekelijks ingezonden brieven naar de krant. En mijn vader kan er ook wat van, als emiraat predikant. Doordat ik voor mijn werk columns ben gaan schrijven werd het schrijfvirus weer aangewakkerd. En zo ben ik ook begonnen met een cursus ‘blog schrijven’ en heb ik dit blog aangemaakt. Ik vind het erg leuk dat jij mijn verhalen leest, jij bent mijn stok achter de deur om door te schrijven! Ik ben benieuwd wat je ervan vindt. Laat je een reactie achter?
Anna schrijft 