Anna schrijft

Verwonderingen en observaties, korte verhalen en columns

Kantelpunt

Schurende zandkorrels tussen mijn tenen bedekken mijn rood gelakte nagels.
Ik hoor niets dan alleen de golven die steeds dichterbij over elkaar heen slaan.
In door mijn neus, zoveel en zo diep mogelijk.               Uit door mijn mond.
Haren in mijn mond en ogen.
De schuimende golven over mijn voeten heen, ik spring er overheen. Mijn enkels worden nat.
De zon kleurt rood en zakt.
Alleen, ogen dicht, in en uit.
Een onbedwingbare glimlach