Zaterdagavond half 8, Lotte is bijna zover om te gaan slapen. Maar eerst onze vaste rituelen. Een verhaal voorlezen, 3 liedjes zingen, rustgevende olie op haar polsen, warme kruik onder de dekens, een knuffel en kus. Toen ze nog heel klein waren, lazen we tot vervelens toe dezelfde boekjes voor. Ik lees het liefst grappige verhalen, sprookjes verhalen over sterke/stoere vrouwen of een spannend avontuur voor. Ik kan niet wachten tot ik mag beginnen met Harry Potter! Heerlijk, alle 7 boeken samen lezen en dan vervolgens de films er achteraan?
Guusje heeft ondertussen een aardige spanningsboog, op school luistert ze ook geregeld naar verhalen die haar juf uit haar hoofd heel beeldend vertelt, waar ze vervolgens over mag tekenen. Met haar lezen we samen avonturen voor die we stiekem zelf ook verder willen lezen dan dat ene hoofdstuk voor het slapen gaan. Het is echt genieten om te zien hoezeer Guusje het leesvirus heeft overgenomen en hoe ze de boeken werkelijk kan verslinden. Ze heeft geboft dat het lezen haar makkelijk af gaat.
Lotte is nog gek op prentenboeken, dat vind ik ook fijn. Want ik kan daar echt nog geen afscheid van nemen en mij nog geregeld moeilijk bedwingen in een boekhandel, als ik een mooi exemplaar zie liggen. Soms wil ze dat we een gouden oude weer voorlezen. Maar deze avond mocht ik voor de 5e keer deze week voorlezen uit een lievelingsexemplaar van ons allebei. ‘Ik wil een walvis’. Een geestig boek over een jongen, Tim, die een huisdier cadeau wil voor zijn verjaardag, en anders niks. Hij vertelt dat zijn vriendjes een Panda beer hebben, lama, galimimus dinosaurus en een olifant. Zijn ouders geloven dat niet en zeggen Tim maar een nieuw lijstje te maken. Tim stampt naar boven en zegt ‘jullie zijn de stomste ouders’. Op dat moment kijk ik Lotte altijd aan en zeg ik gekscherend ‘ooooh dat mag je helemaal niet zeggen tegen je ouders toch?’ en dan zegt Lotte ‘nee dat is echt heel stout!’ (mooizo, dan is dat ook maar weer duidelijk, denk ik dan) De ouders van Tim nodigen vervolgens de ouders van de bijzondere huisdieren vriendjes uit voor een kopje koffie. Dan blijkt het waar te zijn en mag Tim aan het einde van het verhaal een dier uitkiezen in de dierentuin, zijn ouders hebben alle pinpasjes meegenomen. Een huisdier is tenslotte niet goedkoop denken zij. Maar hij kiest een Cavia uit, want die heeft nog niemand.
De moralen die in dit geestige boek zijn verwerkt vind ik reuze inventief. De prenten zijn zo gemaakt dat je elke keer wat nieuws ontdekt. Dus het was geen straf om wederom dit boek weer te mogen voorlezen.
Benieuwd geworden naar dit kinderboek? Dan moet je even goed zoeken naar een tweedehands exemplaar, want hij is inmiddels uit de handel. Proberen kan altijd, toch?
Ik wil een walvis! Bette Westera en Loes Riphagen. Een gottmer prentenboek
